Diferencia entre revisiones de «Categoría:Proverbios y refranes»
Contenido eliminado Contenido añadido
Revertidos los cambios de Macallla a la última edición de Garber usando monobook-suite |
http://gl.wikiquote.org/wiki/Proverbios_galegos |
||
Línea 1:
A cabra co vicio mete os cornos no cu.
A capar apréndese cortando collóns.
Andar con pés de la
Aproveitar o farelo e tirar a fariña
A quen Deus non dá fillos, o demo cobre de sobriños
Ata o corenta de maio non che quíte-lo saio
A muller e a sardiña: pequeniña
A Cabra de farta dá cos cornos no cu
A vaca marela, do corno virado, pícalle a mosca debaixo do rabo.
Amigos moi amiguiños, pero a vaca polo que vale.
A pescada trae cola.
Avogado, sogra e doutor, canto máis lonxe mellor.
Cabalo grande, ande ou non ande.
Cando chove e quenta o sol, anda o demo por Ferrol.
Cando hai fame non hai pan duro.
Cando o frade dá a ovella, colle a corda e vai por ela.
Can que moito lambe saca o sangue.
Comer e cozar todo é comezar.
Colle fama e déitate a durmir.
Cóllese antes a un mentireiro cá un coxo.
As campás cando tocan, non tocan para os que morren, tocan para os vivos, para que de morrer se acorden.
Deus dá codias a quen non ten dentes.
De balde andan os cans e levan pedradas.
De tal pano, tal saia.
En abril sae o cuco do cubil.
En maio aínda a vella queima o tallo.
Entre pau e pau descansa o lombo.
Estar na horta e non ver as verzas.
Febreiriño rabo torto, cos teus días vinteoito, se tiveras máis catro, non quedaba can nin gato nin raposo no burato.
Home pequeno, fol de veleno.
Marzo marzal, á mañá cariña de rosa, á noite cara de can.
Meu dito, meu feito.
Morra o gato, morra farto.
Na casa do ferreiro, coitelo de pau.
No San Xoán a sardiña molla o pan.
Non se collen as troitas coas pernas enxoitas.
Nunca choveu que non escampara.
Nunca foi mal ano por moito millo.
Onde hai fume houbo lume.
Ovella que berra, bocado que perde.
O falar non ten cancelas.
O vrao pasou e mallou quen mallou.
O que ardeu, queimouse.
O que a pelos se mirou, nunca boa cona probou.
O que mexa, e non bota un peido, é como a gaita sen tamborileiro.
O que non aforra un misto, non aforra un cristo.
O que escarabello manda merda lle acarrexa.
O que pola noite asubía, polo demo pía.
Pan de Astorga, moito no papo pouco na andorga.
Pór o carro diante dos bois.
Polo San Martiño peóns ao camiño.
Para onde vas boi, que non ares.
Pasou o día, pasou o romaría.
Para onde vas tolo, para onde van todos.
Quen fai un cesto, fai un cento.
Quen non chora non mama.
Quen non quere caldo, dúas cuncas.
Quen nunca igrexa veu, á porta dun forno fai a reverencia.
Quen nunca tivo un porco e agora ten un porquiño, anda sempre detrás del, chamándolle "quiño, quiño".
Quen ten rabo de palla sempre pensa que llo queiman.
Quentarse e non foder, é bota-la carralla a perder.
Quen da pan a can alleo, queda sen pan e sen can.
Quen a fóra a vai buscar, ou tacha ten ou a vai levar.
Sabe máis o demo por vello que por demo.
Sempre corre o ouro para o tesouro.
Se non fose polo rabo, empeñaba a burra.
Se unha muller che di que te tires pola ventá, o que tes que facer é procurar a que estea máis baixa.
Son os collóns do crego de San Servando, que sós levan catro bois, tirando.
Se a un galego lle dan auga a beber ou o foderon ou o queren foder.
Unha sebe, 3 anos; un can, 3 sebes; un cabalo 3 cans, un home 3 cabalos.
Vai a vella morrendo e vai aprendendo.
Viste-me amodo que teño présa.
Xente nova e leña verde, todo é fume.
|